ခါေႏြတေပါင္း၊ ရြက္ေဟာင္းတို႔ေၾကြ၊
ေလေပြငယ္ေ၀ွ႔၊ ႏြမ္းေသြ႔ရင္မွာ၊
ဟာတာတာနဲ႔..ေငးေမာမိတယ္..။
ေရာ္ရြက္လြင့္ေၾကြ၊ ဂိန္မာန္ေႏြဦး၊
ပုရစ္ဖူးနဲ႔၊ ခ်စ္ဦးဘယ္ခါ၊
ထြက္ေပၚလာႏိုး..ေမွ်ာ္ကိုးမိတယ္
ႏုျမစ္ရြယ္ပ်ိဳ၊ ဟိုခါဆီသို႔၊
ဘာလို႔ေတာင္းတ၊ ေတြးမရခဲ့၊
ေဆြးရပါတယ္...ခ်စ္ဦးငယ္ရယ္..။
မွန္းဆေတြးေမွ်ာ္၊ ရမ္းေရာ္စိတ္ကူး၊
သြားဖူးခဲ့တဲ့၊ သက္မဲ့ပံုရိပ္၊
ဟိုးအတိတ္ကို၊ တိတ္တဆိတ္နဲ႔၊
လွမ္းမိခဲ့တယ္...တေပါင္းေရ..။
တေပါင္းေႏြေၾကာင့္၊ ေခ်ာင္းေျမာင္းစမ္းေရ၊
ခမ္းေသြ႔ေစလည္း၊ ႏွလံုးသားၾကား၊
အဖ်ားခံရင္း၊ စီးဆင္းခဲ့တဲ့၊
သဲႏုန္းပို႔ေမာက္၊ ထိုေခ်ာင္းေပ်ာက္က၊
ခမ္းေျခာက္သင့္လွ်က္၊ ပတ္ေခြရစ္၀ိုင္း၊
ေမာင့္တံတိုင္းကို၊ စိတ္လိႈင္းခတ္ပုတ္၊
ဆြဲႏုတ္သြားတယ္...ငယ္ခ်စ္ေဟာင္း
စိတ္၀ယ္ေတာင္စဥ္၊ လႊင့္ေမ်ာေနခိုက္၊
လွ်ပ္တိုက္ေျခသံ၊ ၾကာရျပန္ၿပီ၊
ဘယ္ရပ္ဆီက၊ မွန္းမရဘူး..၊
ေျခသံေလလား..၊ ေလသံလား....။
(Natogyi Thar(ခ)ခိုေလး)
No comments:
Post a Comment